Í frönskutíma gærkvöldsins lærðum við myndarlegi á klukkuna og sögnina il faut. Hlustuðum á æfingar, unnum æfingar. Skrifuðum talhólfsskilaboð sem við lásum svo upp fyrir bekkinn. Meðan samnemendur okkar skálduðu öll að þau væru stödd í búðinni að kaupa ýmist kartöflur eða mjólk þóttist sá myndarlegi vera að kaupa bíl. Mín skilaboð voru á þá leið að ...je suis retard, il faut aller dans le bar avec mon superior. Bisous!
Svo lengist lærið sem lifrin segir sá myndarlegi. Ekki veit ég hvaðan orðatiltækið kemur, vona bara að lærin og lifrin lengist í nokkurn veginn réttum hlutföllum. Annars fór hann með piltana sína út að borða í kvöld og ég nenni ekki að elda, hef þess í stað gúffað í mig hvítmygluosti með vænum slurki af rifsberjasultu (árgerð 2009, beint úr kjallaranum). Ætti auðvitað að vera að undirbúa mig fyrir frönskutíma morgundagsins en er þess í stað með nefið ofaní bók. Ces´t ca. Bisous!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli