þriðjudagur, 17. desember 2019

Jólakettir

Það skiptir samrýndu systkinin í Samtúni engu máli hvort borðarnir eru grænir, rauðir eða gylltir, þau eru fljót að stökkva til um leið og þeir hreyfast og elta endana fram og aftur og aftur til baka. Að hamast í skrjáfandi jólapappír lítur út fyrir að vera mikil skemmtun milli þess sem þau skríða ofan í jólagjafapoka. Pakkaskraut af öllum gerðum er elt á milli hæða og finnst ýmist í stiganum eða eldhúsinu, svefnherberginu eða já, bara hvar sem er í húsinu. 

Meðan systir mín dvaldi í París dvaldi ég í íbúðinni hennar í Kópavogi. Tók lyftuna á hverjum morgni niður í bílakjallara og keyrði í vinnuna eins og fín frú, þvílíkur lúxus að þurfa ekki að skafa, maður minn. Var orðin svo heimakær að ég greip með mér bók sem mágur minn hafði tekið á bókasafninu þegar ég neyddist til að fara aftur í Samtún. Eins og margir góðir krimmar hefst sagan á líkfundi en þessi bók, sem er frumraun sænsks aristókrata, er enginn einfaldur og harðsoðinn krimmi heldur mikil örlagasaga sem greip mig strax á fyrstu síðu, örlagakrimmasaga með þéttri fléttu og sögulegri innsýn. Ef þú átt tök á að lesa þessa bók, lestu hana þá.

Á morgun er síðasti skiladagur, ég neyðist því til að bruna á bókasafn í Kópavogi eftir vinnu. Hvað sem öðru líður þá er ég búin að pakka inn síðustu jólagjöfinni. Enda sofa systkinin vært, Bjössi í rauðum ruggustól ömmu Boggu og Birta ofan í töskunni minni. 

þriðjudagur, 10. desember 2019

Talandi um systur

þá á Magga systir mín afmæli í dag. Magga er þriðja systirin og ég er sú fjórða. Árin eru fimm sem skilja okkur að í aldri. Í dag skilur haf okkur að en Magga systir mín frísportar sig í París ásamt sínum ektamanni. Síðast þegar Magga var í París dandalaðist hún um með litlu systur sína í eftirdragi og löngu tímabært fyrir hana að fara aftur. Alveg er ég viss um að París klæðir hana betur í dag.

Af öðrum góðum fréttum dagsins þá eru þessi tvö eins árs í dag 


mánudagur, 9. desember 2019

Á gamals aldri eignaðist ég systur,

litlu systur. Við erum ekki sammæðra og því ekki alsystur. Við erum enn síður samfeðra og því ekki heldur hálfsystur. Systur erum við samt, að sögn þeirrar stuttu. Litla systir mín heitir Hallveig alveg eins og elsta systir mín enda skírð í höfuðið á henni. Hallveig er amma Hallveigar. Við litla systir erum nefninlega þrælskyldar þrátt fyrir að vera ekki systur. 

Talandi um Hallveigar þá fór í bókabúð eftir vinnu og keypti Billede Bladet, jólaútgáfan með konunglega dagatalinu, blaðið sem amma mín Hallveig varð að fá á hverju ári. Það voru ófá Billede blöðin sem ég fletti með henni ömmu minni, sötrandi kaffi og smjattandi á Berlínarbollum, en jólablaðið var möst, eins og sagt er. 

Amma mín Hallveig var skírð í höfuðið á landnámskonu okkar Íslendinga. Systir mín Hallveig var skírð í höfuðið á ömmu okkar. Litla systir mín Hallveig var skírð í höfuðið á ömmu sinni Hallveigu. 

Litla systir mín á afmæli í dag. Í morgun borðaði ég afmæliskökubakstur Janesar sem ég vinn með, hún á líka afmæli í dag. Jan, maðurinn hennar Janesar, á sama afmælisdag og amma mín Hallveig.

Legg ekki meira á ykkur að sinni, elskurnar.

laugardagur, 7. desember 2019

Baroque

Stjórnandinn var rússneskur og vart kominn af barnsaldri, rétt liðlega þrítugur. Hann fetti sig og bretti, hoppaði og skoppaði, sveiflaði höndum og hármakka. Bach og Telemann fyrir hlé. Lully og Rameau eftir hlé. Út undan mér sá ég konu sem svaf vært með opinn munn og allt. Í hléinu heyrði ég þessa sömu konu segja vinahjónum sínum að hún ætti kannski að fara í jóga en að hún slakaði best á á Sinfóníutónleikum.

Þýskararnir voru góðir en ég heillaðist meira af frökkunum. Mér á vinstri hönd sat maður í blárri skyrtu, á hægri hönd kona í rauðum jakka. Bæði voru þau gráhærð. Sjálf var ég í svörtum kjól, í rauðri jólapeysu. Ein á tónleikum. 

Eða nei, reyndar ekki, ég var langt í frá ein, ég var með sjálfri mér. Það er ekki amalegur félagsskapur get ég sagt ykkur. Legg ekki meira á ykkur elskurnar.

þriðjudagur, 3. desember 2019

Matur er manns gaman

Cosmóbleikur
Á innan við tveimur mánuðum er ég búin að fara á Eiriksson brasserie þrisvar sinnum. Í fyrsta skiptið fór ég með systurdóttur minni, annað skiptið fór ég ein og nú síðast snæddi ég þar með tveimur góðum vinkonum. Mæli hikstalaust með Cosmopolitan og Martini espresso þarna að kona tali nú ekki um matinn, maður minn. Starfsfólkið natið og skemmtilegt.

Laugardaginn sem leið brunaði ég ásamt góðri vinkonu á Hótel Glym. Þar eyddum við kvöldinu í eðal félagsskap, röðuðum í okkur dásemdarmat af jólahlaðborði, hlógum svo skein í allar tennur yfir skemmtiatriði kvöldsins milli þess sem við spjölluðum við æskuvinina, borðfélaga okkar. Mesta furða að við ættum tíma aflögu til að tyggja allann góða matinn.
Bogga sæta syss

Í gærkvöld fór ég út að borða með Boggu systur minni. Ef Eiriksson væri opið á mánudögum hefði ég dregið hana þangað en Rok varð fyrir valinu í rokinu. Vorum ekki sviknar af misáfengum kokteilum, bragðgóðum smáréttum og brosmildri þjónustu. Þrátt fyrir vindasamt mánudagskvöld var staðurinn smekkfullur af fólki, túrhestum að sjálfsögðu, við systur gátum því talað tæpitungulaust um lífsins mál af hjartans alvöru og hlógum eins og hrossabrestir þess á milli.


Í kvöld steikti ég fisk. Samrýndu systkinin í Samtúni fengu að sjálfsögðu soðningu.

Legið á meltunni