Eftir langan vinnudag í gær fór frúin og keypti nýbrennt og ilmandi kaffi og fyllti gullvagninn af bensíni með kjúklingaleggi í töskunni. Er heim var komið grýtti hún kjúklingnum í karlinn sem tók á móti henni vælandi á sófanum með malandi kött og bók um hvað hann væri búinn að bíða lengi eftir ástinni sinni. Hvorugu varð meint af enda karlinn prýðiskokkur sem vippaði fram dýrindis kvöldverð úr grýttum kjúklingaleggjum að viðbættum lauk, paprikukryddi, appelsínuþykkni, púðursykri, soja, engifer, sérrí, salt og pipar eins og hendi væri veifað
enda hlær sá myndarlegi bara að frúnni þegar hún lætur illa full meðvitaður um að frúin stenst ekki dásamlegt bros þess myndarlega
Eins og sá myndarlegi sé ekki nógu einstakur fyrir ofantalda eiginleika þá gerði hann sér lítið fyrir, eftir að hafa fært frúnni kaffi í rúmið, að blanda saman því litla sem til var í ísskápnum
kartöflum, blaðlauk og engifer, kryddað með tandúrí og túrmerik, hrærð egg og undir vökulu auga ásamt næmni kokksins
varð úr dásemdar spænsk ommeletta með asísku ívafi
hrist framan úr sloppermi þess myndarlega, borin fram með ristuðu brauði og upprúllaðri parmaskinku
Lífið. Ó lífið. Með myndarlegum manni.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli