Af lopahúfu og lúðu

Það sem ég var fegin að hafa gripið lopahúfuna, sem mamma prjónaði handa mér, er ég þaut til vinnu í morgun. Vindurinn sem lamdi kinnarnar kaldar, er ég arkaði heim úr vinnu,  sannfærði mig um að veturinn er í nánd. Ef þið eruð hugsanlega að velta því fyrir ykkur hvort þetta er hann E.T. sem trónir þarna á hausnum á mér þá get ég sagt ykkur að svo er ekki. Mamma mín prjónaði þessa lopahúfu handa kattastelpunni sinni. Þetta eru sumsé kettir. Þegar móðir mín kær færði mér húfuna hugsaði ég jæja mamma, nú hefuru alveg farið með það, þessa húfu nota ég aldrei! 

Eins og svo sem áður hafði ég kolrangt fyrir mér en móðir mín rétt fyrir sér, hef hundraðogþúsund sinnum notað þessa lopahúfu.

Þegar sá myndarlegi kemur heim ætla ég að steikja lúðu. Steikt lúða er uppáhalds maturinn minn og pabba míns. Þar hafið þið það.

Einu sinni var

Labbaði Laugaveginn heim eftir vinnu í gær. Þrátt fyrir rigningarrok var bærinn smekkfullur af erlendum ferðamönnum, sem er svo sem engin nýlunda. Nema í gær var stemmingin öðruvísi, fyrir utan flesta veitingastaði stóðu enskumælandi ungmenni, meirihlutinn reykjandi, þó nokkrir með glas í hönd, fyrir-partý-fílingur í haustloftinu.  Svo mikill reyndar að ég fór að hugsa um sjálfa mig fyrir örfáum þónokkrum árum síðan, djammfiðringinn sem hófst á fimmtudögum, djammfiðringinn sem var settur í gang á föstudögum, djammfiðringurinn sem náði hámarki á laugardögum. Hvað með sunnudaga spyrjið þið? Það man ég ekki lengur.

Í gær sumsé arkaði ungfrúin beinustu leiðina heim og tók til við eldamennsku. Steikti kjúklingabringur, sauð pasta í potti (en ekki hvað?) og bætti niðurskornu spergilkáli út í pottinn þann fjórum mínútum áður en suðu lauk. Skornum kjúklingabringum ásamt pasta og spergilkáli blandað saman við grænt pestó og sólþurrkaða tómata. Við myndarlegi rifum parmesan yfir og nutum vel.
Príma réttur.                         

Nýeldaður í gær, príma góður kaldur pastaréttur í kvöld. Fölbleik, bleik og fjólublá kerti loga eins og hér sést

Veit ekki með ykkur en á föstudags-haust-kveldi finnst mér þetta kósí enda var ég að gúffa í mig afgöngum gærkvöldsins. Sá myndarlegi var að skríða inn úr dyrunum, örþreyttur eftir að hafa skemmt háskólanemum í lyfjafræði og tónlistarnemum í Listháskóla Íslands.

Á morgun förum við í afmæli hjá barnabarninu.

Mér er þó ekki alls varnað (annað en hægt er að segja um karlinn), annað kvöld ætla ég að hitta vinkonur mínar og drekka með þeim rauðvín. Helljá!

Sól og svört ský

Sól glampar á Meðalfellsvatn, ferskur vindur ýfir lauflausar trjágreinar og mild rigning stígur laufléttan dans í takt. Sinfónía trjávinds og vatnsgutls endurkastast í sólskininu. 

Í gær eldaði ég ferskt rauðkál í fyrsta skipti á minni tæplega miðaldra ævi. Ykkur finnst það kannski ekkert merkilegt en mér fannst það skemmtilegt. Heiti potturinn á veröndinni virkar ekki og því hafa pottferðir ekki verið neinar þessa helgina, það finnst mér ekki skemmtilegt, ekki síst með tilliti til þess að haustveðrið hefur leikið við okkur.

Við sem förum aldrei í Eyjakrók án þess að það sé veður. C'est la vie.

Dembdi mér í uppáhalds ræktina beint eftir vinnu.

Sá myndarlegi var búinn að hafa á orði að það væri skítaveður en sú var aldeilis ekki raunin. Vissulega blés hann hraustlega við hornið á Hörpu og ég neita því ekki að það var dulítil skemmtun fólgin í því að sjá eymingjans túrhestana berjast við rokið við Sæbrautina á leið minni heim. Sjálf hallaði ég mér hæfilega fram á við til að taka á móti rokinu í fangið, gaf ekkert eftir af gönguhraða nema þá helst í þau skipti sem ég snarstansaði til að mynda ský eða dást að birtunni sem braust á móti grámanum 

                   












Vindur og logn, birta og dimma, grámi og sterkir litir, blástur og stilla, friðsæld og fegurð 

Meira undrið þetta haust.

Pulsa eða pylsa?

Renndum í bæinn rétt undir kvöldmat í gærkvöld. Eiginmaðurinn þráði að komast undir sturtuna og í náttföt svo ég fór í búð. Eljan til að elda var ekki mikil svo pylsuréttur Hallveigar systur varð fyrir kvöldmatarvalinu. Allir og amma hans voru að versla en ég hélt þreyttum fókus á innihaldi pylsuréttar Hallveigar systur. Mundi líka eftir því að kaupa mjólk og brauð.

Karlinn var svo ansi frískur eftir sturtuna að hann bauðst til að elda. Skar niður beikon og lauk og hvítlauk (sem er reyndar ekki í hefðbundnum pylsurétti Hallveigar systur) og sveppi. Stakk mjólkinni inní ísskáp, setti brauðið í skúffuna og opnaði dós af bökuðum baunum. Í miðri steikingu snýr hann sér að eiginkonunni, sem var rétt að komast í náttfötin, og spyr hvar eru pylsurnar?

Rauk í larfa og brunaði aftur í búðina. Það eru jú víst pylsur í pylsurétti Hallveigar systur, ekki hægt að neita því.

Næstum því

Daney, systurdóttir mín, var að kveðja. Sunna systir hennar kom að sækja hana. Við myndarlegi gengum aðeins frá og núna er hann farinn í rúmið. Ég sit og klára dreggjar kvöldsins. 

Meðan sá myndarlegi fór og setti upp innréttingu og vask fyrir dóttur sína og fór í Húsasmiðjuna með sætasta afabarnið og gaf henni pylsu labbaði ég í búðir í blíðunni; mjólkurbúðina, blómabúðina og matvörubúðina. Kláraði bók eftir Gorkí og byrjaði á bók eftir Oksanen.

Skar niður sætar kartöflur, sem litu út eins og skúlptúrar, og steikti í ólafíuolíu. Dembi Mangókarríkryddi yfir og bætti svo um betur með hvítlauk, engifer og rauðlauk. Reytti blómkálshöfuð ofan í matvinnsluvél og sperrti maskínuna þar til kálið leit út eins og grjón. Smellti vænni gúmmu af rauðu karrípeisti útí pottinn þar sem allt snarkaði og mallaði og bætti um betur með dós af kjúklingabaunum (ásamt safa) og eitthvað af soðnu vatni.

Meðan allt af ofantöldu (eða allavega eitthvað af ofantöldu) mallaði í potti lagði ég á borð, henti afskornum blómkálsstilkum útí bubblandi pottinn, skar niður lime, hentist upp í svefnherbergi og skipti um bol, þaut niður tröppurnar og inní betri stofuna þar sem ég sótti flösku af ljósu rommi, hljóp aftur upp stigann, bætti á svitalyktareyðinn og leit í spegil, ákvað að setja á mig maskara þrátt fyrir að kvöldið ætti að vera "afslappað".

Bað eiginmanninn, sem sat í betri stofunni og þóttist lesa blað, að deila í kokteil sem átti að vera fyrir 12 í drykk fyrir þrjá! Sá myndarlegi greiddi snöfurmannlega úr því og þar sem ég stóð og íhugaði fjandakornið ekkert hringdi dyrabjallan!

Daney var mætt og dregin inn. Skar 2 lime í báta, sótti 12 myntulauf útí pott á veröndinni, mældi 3 matskeiðar af sykurlausn úr ískápnum útí og viti menn, dyrabjallan hringdi aftur!

Arna, besta vinkona mín í öllum geiminum, var mætt og dregin inn og skálað var og etið og drukkið og hlustað á tónlist og allt það nema hvað, Arna reykir Cigill (mín tegund) og þar sem hún er rétt nýhorfin út á verönd opnar hún verandarhurðina og kallar; norðurljós, komið þið og sjáið norðurljósin! Nema við sem sátum inni nenntum ekki alveg á lappir og Arna öskraði; Hvað er að ykkur?! Svo ég stökk á fætur og litadýrðin sem mætti mér, sindrandi græn-gul og fjólublá og ég öskraði á þann myndarlega og Daney að koma út því þessi dýrð væri einstök!!

Og Daney stóð fyrir aftan mig og sá myndarlegi mundaði myndavélina uppí loftið og svo aftur uppí loftið og hvað eina sem honum datt í hug! Nema, svo hættu bara norðurljósin, og við Daney settumst við borðið, og brostum til hvor annarar.

Já vindur, blástu bara!

Létum loksins verða af því að ganga Glymhring. Við tvö og allir hinir túrhestarnir. Vorum heppin að fá stæði á bílaplaninu. Stóðum í röð til að komast að trjádrumbnum. Sættum lagi að taka myndir, túrhestalausar myndir þ.e.a.s. Gleyptum í okkur náttúrudýrðina og veðrið. Maður minn, hvílíkt veður! Á heimleiðinni leyfðum við okkur að hlakka til að setjast útá verönd og halda áfram að njóta blíðunnar en nei, ó nei, vindurinn tók hvínandi á móti okkur, gnauðaði í okkur hálfgerðan vetrarhroll og blés okkur í svefn um kvöldið.

Á mánudags þriðjudegi get ég alveg sagt ykkur að löng helgin var alveg svakalega fín. Fór út að borða með vinkonu minni. Fór líka með henni á svaðalegt djamm. Svakalegt stuð. Þar til ég vaknaði daginn eftir. Timburmenn á fimmtugsaldri eru hreint ekkert spennandi, segi ykkur það satt. Fór líka í feikn góðan bíltúr með ektamanninum, las tvær bækur, fór aftur út að borða, mændi á Netflix, hámaði í mig hnetur frá Grikklandi, gaf heilsurækt og heimilisstörfum langt nef, drakk kaffi í rúminu.

Labbaði heim eftir vinnu með vindinn í fanginu. Ætla enn og aftur út að borða í kvöld.