sunnudagur, 31. júlí 2011

Amma mín,

sem skírð var Hallveig í höfuðið á landnámskonu okkar Íslendinga, er dáin. Amma var hress alveg fram að síðasta miðvikudegi, er hún veiktist og var flutt á Landspítalann. Í gærkveldi kvaddi hún okkur.

Amma var búin að fylgja mörgum ástvinum sínum til grafar og ég veit að hún var sátt við að deyja. Ég er þakklát fyrir að amma fékk að fara fljótt og við fengum tíma til að kveðja.

En ég er líka sorgmædd. Það er erfitt að kveðja góða ömmu þó hún hafi verið níutíu ára gömul og södd lífdaga.

6 ummæli:

Ameríkufari segir fréttir sagði...

Ég samhryggist þér við fráfall ömmu þinnar.Kona sem hét Hallveig,hlýtur að hafa verið sterk kona. Kærleikskveðjur,Svanfríður.

Nafnlaus sagði...

Elsku fallega vinkona og fjölskylda!
Við vottum ykkur okkar innilegustu samúðarkveðjur. Guð blessi ykkur og gefi ykkur styrk í sorginni...

Knús og kossar
Mía og Co,
Guðbjörg og co

Íris sagði...

Innilegar samúðarkveðjur

Frú Sigurbjörg sagði...

Takk kærlega Svanfríður, góður punktur með nafnið, amma mín var sterk og ákveðin kona, jafnvel baráttukona.

Það gæti Gugga kannski staðfest en hún vann með ömmu minni, áður en ég og dóttir hennar urðu bestu vinkonur í skóla. Elsku Mía og Gugga; knús og kossar og takk.

Íris, eins og þú sagðis sjálf í maí þegar þú kvaddir þína ömmu, þá er maður aldrei tilbúin þegar ástvinur kveður. Kærar þakkir fyrir kveðjuna.

Nafnlaus sagði...

Samhryggist innilega - láttu endilega vita ef ég get aðstoðað eitthvað í sambandi við jarðarförina.

Frú Sigurbjörg sagði...

Kærar þakkir Hildigunnur, ég er djúpt snortin af góðmennsku þinni.