föstudagur, 9. september 2011

Suma daga

er ég með púka að störfum í höfðinu. Púka sem gaggar og galar og kroppar í hugsanir mínar. Það angrar mig þegar hann angrar mig og ég skil ekkert í mér að vera ekki dugmeiri en hann. Suma daga. 
Ég sem er ástfangin og hamingjusöm hef ekkert með púka að gera. Ég sem er lánsamari en margir aðrir sem læra aldrei alveg að njóta ástarinnar og lífsins sem hún hefur upp á að bjóða. Lífið er nefninlega allt öðruvísi þegar maður er ástfangin. Betra. Skemmtilegra. Fallegra. Innihaldsríkara. Skyggir á púka. Púki, farðu og bíttu í brosandi kex



2 ummæli:

Íris sagði...

Gangi þér vel í púkabaráttunni, þeir eru stundum fjandi illviðráðanlegir.

Frú Sigurbjörg sagði...

Takk Íris, ég reyni að halda mínum í skefjum : )