föstudagur, 16. október 2009

Það var og

Kom að því e-r riði á vaðið og segði e-ð um manngarminn. Óbeint ef til vill, en dugar. Biðin orðin ó-þreyju-full og piffið orðið óþægilegt.
Frétti af krúttu í Mexíkó sem varla getur lesið bloggið mitt sökum væmni. Ég hef aðeins eitt að segja mér til varnar; ég blogga þó. Af og til. Og nýt þess að vera ástfangin. Og er búin að fá mér ný stígvél. Og biðin eftir nýju gleraugunum hefur styst um helming.

Engin ummæli: